Vraag en antwoord

Walsprofielen worden in Nederland (en in andere Europese landen) aangeduid met lettercombinaties zoals DIN, INP, IPE en HEA. Wat betekenen deze letters of waar komen deze aanduidingen vandaan?

Het walsen van profielen dateert vanaf omstreeks 1820 toen in Engeland voor het eerst spoorrails werd gewalst. Daarna volgden al snel T-profielen, hoekprofielen en I-profielen. In Nederland worden vanaf ongeveer 1850 de eerste I-profielen geïmporteerd, voornamelijk uit Duitsland en Luxemburg. I-profielen met smalle, hellende binnenflenzen (14 procent) worden omstreeks 1880 in Duitsland genormaliseerd en aangeduid als INP. Hierin is de I het profielteken en NP staat voor Normaal Profiel. I-vormige profielen met brede flenzen (de zogeheten breedflensprofielen), aanvankelijk met hellende binnenflenzen (9 procent), worden vanaf 1902 gewalst door de S.A. de Hauts-Fourneaux et Aciéries de Differdange, St.-Ingbert et Rumelange (HADIR) in Differdingen in Luxemburg. Deze profielen werden aangeduid als HADIR- of Differdingenbalken, als B-profielen (van Breitflansch) of als Grey-balken (naar de Amerikaan Grey, die dit profiel voor het eerst in Amerika walste). Vanaf omstreeks 1920 ontstonden de breedflensprofielen met evenwijdige flenzen. In Duitsland werd dit type profiel gewalst door Peiner en aangeduid als P- of IP-profiel. Ook in Differdinger werden deze nieuwe profielen gewalst en aangeduid als (I)Die of (I)DIN (Differdange normal). Op dit ‘normale’ profiel waren variaties mogelijk: een dik lijf met dikke flenzen (Dir of DIR: renforcé), een dun lijf met normale flenzen (Dil of DIL: léger), een dun lijf met dunne flenzen (Die of DIE: économique) en extra brede flenzen (Dih of DIH: hache). Overigens worden in Duitsland alle genormeerde profielen DIN-profielen genoemd, waarbij DIN verwijst naar de Duitse norm (Deutsche Industrie Normung). Na de Tweede Wereldoorlog ontstond in Europa het IPE-profiel: een I-profiel met smalle, evenwijdige flenzen als opvolger van het INP-profiel.Een Frans walswerk was de eerste die dit profiel ontwierp en aanduidde als IAP (Ailes Parallèles) en AIPM (Ailes Parallèles Minces). Dat leidde in 1954 tot een initiatief van de EGKS (Europese Gemeenschap voor Kolen en Staal, de voorloper van de EU), die in 1957 de IPE-serie vaststelde. Hierin is de I het profielteken en staat de P voor parallel en de E voor Europa. Een aantal jaren later zijn de breedflensprofielen gerationaliseerd, eveneens door de EGKS. Hiervoor werd de aanduiding HE bedacht. Hierin is de H het profielteken en staat de E voor Europa. Aanvankelijk werden voor de vierentwintig genormeerde profielhoogten (in mm) elk drie series ontworpen: de HEa, HEb en HEc. Bij de definitieve invoering in 1963 werden de lettercombinaties vastgesteld op HEA, HEB en HEM (als vervanging van de DIE-, DIN- en DIR-profielen) en HEC.